KADIN NEDEN DEĞERSİZDİR

Toplumumuz, Arapların cahiliye dönemlerinden kalma adetlerini, Allah’ın Peygamber vasıtası ile gönderdiği tüm güzellikleri bir tarafa bırakıp özümsedi ve hiçbir zaman da bunlardan tam uzaklaşamadı. Bu cahiliye âdeti olarak andığımız en önemli toplumsal durum kadınların ikinci sınıf vatandaş, hatta insan olarak görülmemesi oldu. Kadın adeta erkeklere hizmet eden bir köle, ya da hizmetçi olarak görüldü. İslam’ın yüceltici tüm özellikleri duyulmaz, görülmez oldu. Ne Kur’an’da anılan yüce kadın olarak ne de hadislerle değeri anlatılan Cennet timsali kadın değer buldu. İffet timsali yüce kadın Meryem, Hacer, Asiye… gibi kadınların bile toplumumuzda bir şey ifade etmediğini görüyoruz.

Kadının “eksik, saçı uzun, kıt, dişi” gibi aşağılayıcı sıfatlarla anılıp erkeğe hizmet için yaratılmış bir mal ve meta olarak görüldüğü günümüz cahiliye erbabında ne yazık ki bu yanlış düşünce yüce, İslam dinine mal edilerek gerektiğinde kadın, harcanabilen bir mal olarak görülmektedir.

Kadının en kutsal bir varlık olarak takdim edildiği bir dini inanca sahip olan insanımızın, kadınlar ile ilgili bu son derece çirkin tutum ve davranışlarını anlamakta güçlük çekiyorum.

Mürekkep yaladığı kabul edilip büyük mekteplerden mezun olan, hatta toplumda belli bir statüye gelmiş olan insanların bilinçaltlarında gizli kalan ve bir türlü bastıramadıkları kibir ve egoları ile okumuş kadınları kendilerine rakip olarak görmeleri farkında olmasalar da kendilerini içten içe bir kemirgen gibi kemirmektedir. Kadına şiddeti normal gören sefil yaratıkların inandıkları peygamberin kadına karşı nasıl davrandığından zerre haberleri yoktur.

İslam’ın bir hayvana bile nazik ve merhametli davranış emretmesini görmezden gelip kadını dayak atılabilir bir mal gibi gören ve bir de inançlı olduğunu söyleyen çarpık zihniyetli insanların aramızda hala var olduğuna şahit olmak bizi derinden üzmektedir.

Peygamber Efendi’mizin; “Allah sizden kadınlara karşı iyi ve hayırlı olmanızı ister çünkü onlar sizin analarınız, kızlarınız ve teyzelerinizdir.” “sizin hayırlınız eşine karşı hayırlı olandır. Ben de sizin en hayırlınızım. Kadınlara ancak iyi insanlar iyi davranır.” Ey insanlar kadınlar hakkında Allah’tan korkunuz…” gibi söylediği daha birçok hadis kadınların değerlerinin bilinmesi noktasında nasıl davranılması gerektiği çok açık ifade edilmiştir.

Evlilik ile yeni bir hayata adım atan kadın ve erkekler, kendi statülerini koruyarak ve birbirleri ile yarışmadan saygı ve hürmetle aile içinde sevgi ve aşk çemberi oluşturarak geçinmek için davranış geliştirmeleri gerekir.  Günümüzün modern hayatında çalışan erkek ve kadınların ortak hayat kurmasında erkeğin kadını görmezden gelip kadına zulmedercesine evde hiçbir işe el atmayıp durmadan emir yağdırması, böylece kadını yıldırmaya çalışması gayri insani bir davranıştır. Hele hele kadın çocuk dünyaya getirmiş ve bir anne ise… Çalışan erkek çalışan bir kadın ile evlenmişse kadının iş ortamındaki hallerini, sokaktaki hallerini, toplumsal davranış hallerini kabullenmiş demektir. İyi bir eğitim almak için ömrünü adeta çürüten ve iyi bir okuldan mezun olup iyi bir işte çalışan, ahlaklı, terbiyeli, namus timsali kadınların evlendikten sonra nefis ve şeytan desteği ile kocaları tarafından saldırıya uğramaları kabul edilebilir değildir.

Bir kadının bir çocuğu dünyaya getirme serüveni iyi tahlil edildiğinde dünyanın en nadide varlığının bir anne olduğu ve bunun kıymetinin insan aklının alamayacağı derecede olduğu anlaşılır.

Kadınına sevgi ile yaklaşan erkeğin kadınından gözlerindeki aşkı göreceği aşikâr iken, kadını şiddetle kontrol altında tutmak isteyen ahmakların aklına şaşarım. “Dayak Cennetten çıkmadır, kadınını dövmeyen kadını kaybeder, terbiyede dayat iyi bir araçtır.” Gibi düşünen cahil ve okumuş cahillerin evlerinin huzurdan uzak olduğunu çok gördük. Kadını adeta bir mal ve meta olarak gören bu çarpık zihniyet hem kendine hem de hayat arkadaşına hayatı zindan eder. Bazen kadın bu zulme tahammül eder. Bu durumda, kadının erkeği memnun etme arzusu oluşmaz ve zorunlu haller dışında münasebetler kesilir. Aile hayatı bir prosedür yaşamına dönüşür. Eşinden nefret eden kadının ruh hali farkında olmasa da çocuklarına da yansır. Böylece toplumda huzursuz bireylerin sayısı artar.

Eşine karşı oldukça tahammülsüz olan erkek, dışarıdaki kadınlara karşı oldukça kibardır. İnsana en çok lazım olan iç huzurdur. Evinizin içinde huzursuzluk yapıyor, dışarıdaki kibar yaşamınızın çeyreğini evinize taşıyamıyorsanız siz bir hiçsiniz.

Bazı erkekler kadınlarını kendilerini her gün kapıda tatlı bir dille karşılamadıkları için suçlarlar. Şunu unutmamak gerekir ki, siz ne verirseniz onu alırsınız. Evine sevgi ile girmeyen erkek sevgi beklemesin.

Bazen kadınlardan şu ve benzeri cümleleri duyduğumuz olmuştur: “Herif, gidişin olsun dönüşün olmasın, teker altında kalasın, Allah belanı versin, ölse de kurtulsam…” Acaba kadınlar bu cümleleri hangi tip erkeklere söylerler. Üstelik çoğu zaman sözde eşlerin gıyabında söylenen bu sözler, kırık olan kalbin en önemli köşesinde derin bir ah olarak duran nefret duygusudur. Eşler arasında nefrete değil sevgiye yer açacak davranışlar geliştirilmesi daha uygun değil midir?

“Sen kötülüğe iyiliğin en güzeliyle karşılık ver. Bir de bakarsın, aranızda düşmanlık bulunan kişi sanki candan bir dost oluvermiştir. Öfkelerini yutarlar, insanların kusurlarını bağışlarlar. Allah ise iyilik yapanları sever.(HUCURAT-FUSSİLET-ALİ İMRAN SÜRESİ).” Ayeti gereğince üstelik de Müslüman olunca insanlara kötülük yapmak imkânsız olsa gerek. Fakat dünya kötülerle doludur. Biz ne kadar iyi olursak olalım, kötüler ile mücadele etmeden de dünyada huzuru sağlamak mümkün görülmüyor. Bu mücadelenin en iyi yolu kötülüğe iyilikle karşılık vermektir. Her kötülüğe verilen iyi karşılık olumlu sonlanmayabilir. İşte burada sabır devreye girer. Bu da zor bir duygudur. Ben duygusundan uzaklaşıp kötülük edene iyilik ve sabır göstermek! Ne zor bir iş bu değil mi? Hem insanın eşi insana ne kötülük yapmış olabilir ki? Karşımızdakini yargılamadan önce kendimizi tartmamız gerekmez mi?

Kadın ve erkek bir elmanın iki yarısı gibidir. Normal olan budur. Elma ikiye bölünür ve bekletilirse her iki parçadan da yüzeyde bozulmalar meydana gelir. Öyleyse bu iki parça ayrı tutulmamalıdır. Ama bu zorunluluk oldu mu da ayrılmaktan geri durmamalıdır. Çünkü elmanın içine giren kurt elmayı yavaş yavaş kemirerek yer ve içini boşaltır. Elma bütün olarak yenmez hale gelir. Oysa zamanında ikiye ayırıp her bir parçayı bir tarafa koymak mümkün olsa sadece zaman içinde parçaların yüzeyi bozulur, büzüşür ve çürür. Bu insanın eşinden ayrıldıktan sonra çektiği, çekeceği acılardır. Toparlanana kadar az da olsa bir çile çekilir.

Ah şu öfke nöbetleri! Sinirlerine hâkim olamamama hissi, şeytana uyma hissi, nefse yenilme hissi… Bu hislere mi kapıldın? “La havle vele kuvvete illa billah” de ve otur Allah’a sığın ve dua et. Bu öfke halinde Allah’ı anma becerisi gösterenin duası kabul olurmuş.

Kadına uygulanan psikolojik ve maddi şiddetin neticesi mutlu bir hayat değil, mutsuz bir hayattır. Kadına sevgi göstermek, kadına danışmak, kadının fikrini almak, kadınla sohbet etmek, dertleşmek bir zafiyet değildir; erdemdir, olgun ve gelişmiş İslami bir kimliktir. Aile saadetinde en önemli kaynak eşe duyulan sevgi ve gösterilen sadakattir.

18.07.2023

Hüseyin KAYA